Νέο έτος… με νέες προκλήσεις για τους Νοσηλευτές, οι οποίοι πλέον είμαστε αποδεκατισμένοι μέσα στο αδηφάγο Εθνικό Σύστημα Υγείας. Οι αποχωρήσεις είναι καθημερινές και δεν αφορούν τις προγραμματισμένες αφυπηρετήσεις… αλλά δυστυχώς αφορούν παραιτήσεις κατόπιν συνειδητών επιλογών από τους Νοσηλευτές. Φτάσαμε στο σημείο οι Νοσηλευτές να επιζητούμε απεγνωσμένα τρόπους διαφυγής από το Εθνικό Σύστημα Υγείας, αναζητώντας πιο υγιή εργασιακά περιβάλλοντα, καθώς βιώνουμε την απόλυτη ματαίωση σε σχέση με τις αρχικές φιλοδοξίες που είχαμε, από την στιγμή που ολοκληρώσαμε τις σπουδές μας και επιλέξαμε να εργαστούμε στο Εθνικό σύστημα Υγείας, υπηρετώντας τον συνάνθρωπο.
Οι αναφορές των διεθνών οργανισμών, οι συστάσεις για την επαρκή στελέχωση των Συστημάτων Υγείας με Νοσηλευτές φαίνεται ότι δεν λαμβάνονται υπόψιν από τις πολιτικές υγείας τόσο σε παγκόσμιο, όσο και σε εγχώριο επίπεδο διαχρονικά. Η πανδημία COVID – 19 φαίνεται επίσης ότι δεν δίδαξε το Εθνικό Σύστημα Υγείας να επενδύσει στους Νοσηλευτές, αλλά αντιθέτως να τους ωθήσει στην πόρτα της εξόδου. Φυσικά και δεν μπορούμε να μιλούμε για επίπεδα ασφαλείας, καθώς εξακολουθούμε να βρισκόμαστε στις τελευταίες θέσεις παγκοσμίως σε ποσοστά αναλογίας Νοσηλευτών ανά κλίνη και Νοσηλευτών ανά κατοίκους, γεγονός το οποίο είναι από μόνο του επικίνδυνο για τη Δημόσια Υγεία, τους ασθενείς και τους Νοσηλευτές, οι οποίοι εργαζόμαστε υπό καθεστώς επαγγελματικής εξουθένωσης και επισφαλούς εργασίας. Το πάλε ποτέ «προσωπικό ασφαλείας» σε περιόδους απεργίας ή αργιών κ.λπ. καταστάσεων, κατάντησε να είναι η καθημερινότητά μας και σε χειρότερη μορφή.
Η απογοήτευση στα πρόσωπα των νέων συναδέλφων αντικατοπτρίζει την παρούσα κατάσταση, παρά τις όποιες φιλότιμες προσπάθειες των υπηρετούντων Νοσηλευτών να προστατεύσουν τη νέα γενιά, ώστε να μην εγκαταλείψει το επάγγελμα. Αλλά ακόμα και στην παρούσα κατάσταση δεν παρατηρούμε ούτε ίχνος ενδιαφέροντος από τις πολιτικές υγείας απέναντι στους Νοσηλευτές. Οι εξαγγελίες για τη σύσταση κλάδου Νοσηλευτών, την ένταξη των προσληφθέντων Νοσηλευτών προ 2011 στα ΒΑΕ, οι μονιμοποιήσεις των συμβασιούχων και των ειδικευόμενων Νοσηλευτών και πόσες ακόμα θριαμβολογίες στο πλαίσιο της αναγνώρισης του έργου μας, παραμένουν ανεκπλήρωτες.
Η Νοσηλευτική βρίσκεται στο πιο κρίσιμο σταυροδρόμι για το Εθνικό Σύστημα Υγείας και είναι η ώρα να αναλάβουν όλοι οι αρμόδιοι φορείς τις ευθύνες τους, ώστε οι Νοσηλευτές να επιστρέψουν στο Εθνικό Σύστημα Υγείας. Είναι αδιανόητο να «παράγουμε» Νοσηλευτές για χώρες του εξωτερικού, να μην επιλέγουν οι νέοι άνθρωποι την Νοσηλευτική ως επάγγελμα και το χειρότερο όσοι έχουμε απομείνει να επιζητούμε τρόπους διαφυγής επιλέγοντας ακόμη και διαφορετικά επαγγέλματα, τα οποία μας επιτρέπουν να ζούμε αξιοπρεπώς.
Η λύση δεν είναι να μειώσουμε το επίπεδο παροχής νοσηλευτικής φροντίδας, άλλωστε οι συνέπειες θα είναι ολέθριες για το Εθνικό Σύστημα Υγείας σε πολλαπλά επίπεδα με μαθηματική ακρίβεια. Η λύση είναι να επενδύσουμε στους Νοσηλευτές, ώστε να γίνει βιώσιμο το Εθνικό Σύστημα Υγείας για όλους και να γίνει και πάλι η Νοσηλευτική ελκυστική για τους νέους ανθρώπους κι όχι επάγγελμα προς αποφυγή.
Η ΠΑ.ΣΥ.Ν.Ο. – Ε.Σ.Υ. στηρίζει το έργο των Νοσηλευτών και συνεχίζει να αγωνίζεται για να διορθωθούν όλες οι διαχρονικές παθογένειες απέναντι στο επάγγελμά μας. Είναι χρέος μας να διασφαλίσουμε τις κατάλληλες συνθήκες εργασίες τόσο για τους ασθενείς μας, όσο και για τις νέες γενιές Νοσηλευτών. Καμία πλέον πολιτική υγείας δεν έχει δικαιολογία απέναντι στους Νοσηλευτές, αντιθέτως έχει την αποκλειστική ευθύνη να διορθώσει όλες τις παθογένειες του αντί – Νοσηλευτικού Εθνικού Συστήματος Υγείας.
Τζαννής Πολυκανδριώτης,
Γενικός Γραμματέας ΠΑ.ΣΥ.Ν.Ο. – Ε.Σ.Υ.
