Η Νοσηλευτική αποτελεί έναν από τους πιο σημαντικούς κλάδους του Συστήματος Υγείας. Χωρίς τους νοσηλευτές δεν μπορεί να λειτουργήσει και να αποδώσει κανένα σύστημα υγείας. Η 12η Μαΐου Παγκόσμια Ημέρα Νοσηλευτών αποτελεί την ελάχιστη πράξη τιμής, ηθικής ανταμοιβής και αναγνώρισης στο έργο και στην προσφορά των νοσηλευτών σε όλο τον κόσμο.
Ειδικότερα αυτή την περίοδο, το έργο των Νοσηλευτών, αποτέλεσε και συνεχίζει να αποτελεί, σημαντική παράμετρο στην αντιμετώπιση της πανδημίας COVID – 19. Οι Νοσηλευτές της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, από αρχή της πανδημίας έδωσαν και δίνουν τον δικό τους αγώνα, σηκώνοντας ένα μεγάλο μέρος στη διαχείριση της πανδημίας. Δεν «τεμπελιάζουν», δεν «πλέκουν ή κεντούν» όπως μας έχουν κατηγορήσει στο παρελθόν, δεν είναι Νοσηλευτές β΄ κατηγορίας. Δίνουν το δικό τους αγώνα σε μία υποστελεχωμένη Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, δίχως ακόμη να υπάρχουν οργανογράμματα στα Κέντρα Υγείας, δίχως να υπάρχουν διακριτοί ρόλοι και καθηκοντολόγιο, δίχως να υπάρχει Διεύθυνση Νοσηλευτικής Υπηρεσίας, δίχως να τυγχάνουν της αναγνώρισης που πρέπει να έχουν.
Αντιθέτως τι να περιμένει κανείς σε μία καθαρά ιατροκεντρική Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, που ακόμη και οι αξιολογήσεις των Νοσηλευτών γίνονται από τους Διευθυντές ιατρούς και όχι από Νοσηλευτές όπως συμβαίνει στα Νοσοκομεία! Βιώνουμε την πλήρη απαξίωση της πολιτείας, καταλήξαμε οι παρίες του Εθνικού Συστήματος Υγείας. Χρόνια ολόκληρα για αναβάθμιση ακούμε αλλά αναβάθμιση δεν βλέπουμε! Μάλλον βλέπουμε….. ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ, όπως αποδείχτηκε με το νέο νομοσχέδιο της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, του οποίου οι επισημάνσεις της ΠΑ.ΣΥ.Ν.Ο. – Ε.Σ.Υ. για την ανάδειξη και την αναβάθμιση του Κοινοτικού Νοσηλευτή μέσα στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, παρέμειναν στα αρχεία… της Δημόσιας Διαβούλευσης.
Η πολυπληθέστερη ομάδα υγείας που παρέχει ολιστική φροντίδα στον ασθενή δεν μπορεί να είναι αυτόνομη και να ηγείται της ομάδας υγείας, αλλά με το νέο νομοσχέδιο του 2022 και ειδικότερα με το άρθρο 32, ναι μεν η πολιτεία επιτέλους έχει την βούληση να συσταθεί νοσηλευτική υπηρεσία, αλλά… εντάσσει σε θέσεις ευθύνης όχι μόνο νοσηλευτές, μα και άλλους επαγγελματίες υγείας (μαίες, επισκέπτες υγείας, κοινωνικούς λειτουργούς, διαιτολόγους κ.λπ.), οι οποίοι σαφώς και δεν διαδραματίζουν τον ίδιο ρόλο, όπως οι Νοσηλευτές στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, ωστόσο όμως το ιατροκεντρικό νομοσχέδιο επιθυμεί να τους επιβάλλει ως Προϊστάμενους στις δομές Π.Φ.Υ.
Επιπροσθέτως, οι επισκέψεις κατ’ οίκον εξακολουθούν να πραγματοποιούνται χωρίς υποδομές και οι Νοσηλευτές τις πραγματοποιούν με ιδία μέσα, χωρίς αποζημιώσεις, όπως επίσης και τις διακομιδές ασθενών , οι οποίες εκτελούνται με την επιβολή εντολών από τις Υγειονομικές Περιφέρειες είτε γιατί δεν υπάρχει το απαιτούμενο ιατρικό προσωπικό είτε γιατί δεν υπάρχουν τα πληρώματα ασθενοφόρων!
Και σαφέστατα, ακόμα δεν έχει βρεθεί λύση στο ζήτημα της αναβάθμισης των πτυχίων Τ.Ε. σε Π.Ε…, άλλωστε το εθνικό Σύστημα Υγείας είναι τόσο τοξικό, που οι εναπομείναντες Τ.Ε….με τα χρόνια θα εκλείψουν…οπότε ποιος ο λόγος της αναβάθμισης;
Άρα για ποια αναγνώριση μιλάμε, όταν ακόμα δεν έχουμε ενταχθεί στα Β.Α.Ε., όταν ακόμα δεν έχει γίνει ακόμη Σύσταση Κλάδου Νοσηλευτών Ε.Σ.Υ, όταν ακόμα δεν γίνονται μόνιμες προσλήψεις Νοσηλευτών, όταν δεν υπάρχει Ειδικό Μισθολόγιο; Ας μην είμαστε αχάριστοι όμως… υπάρχει ένα επισφαλές εργασιακό περιβάλλον…
Ας καταλάβουν επιτέλους ότι ΧΩΡΙΣ τους Νοσηλευτές δεν μπορεί να λειτουργήσει και να αποδώσει κανένα σύστημα υγείας και καμιά μεταρρύθμιση. Η Π.Φ.Υ. δεν λειτούργησε ποτέ όπως έπρεπε και οι Νοσηλευτές απαξιώνονται διαχρονικά. Ζητούμε έμπρακτη αναγνώριση του ρόλου μας και όχι τα ετήσια ευχολόγια σας!
Λουκία Κεραμίδα, Πρόεδρος ΠΑ.ΣΥ.Ν.Ο. – Ε.Σ.Υ. Π.Φ.Υ.,
7ο Τεύχος, Απρίλιος – Μάιος – Ιούνιος 2022,
«Νοσηλευτικό Ιστορικό»
