Η Νοσηλευτική επιστήμη εξελίσσεται και βελτιώνεται συνεχώς, ακολουθώντας τις νέες επιστημονικές προσεγγίσεις, πρακτικές και μεθόδους. Στο πλαίσιο αυτό είναι χρήσιμο να τονιστούν, για ακόμη μία φορά, τα χρόνια προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι νοσηλευτές στην εργασία τους στον Ελλαδικό χώρο, αλλά και να αναδειχθεί το αξιόλογο έργο τους, καθώς αποτελούν κυριολεκτικά , τη ραχοκοκαλιά του Εθνικού Συστήματος Υγείας.
Οι προσλήψεις επικουρικών και ειδικευόμενων νοσηλευτών τα τελευταία χρόνια, κυρίως με αφορμή την πρωτόγνωρη πανδημία covid-19, αποτέλεσε μία μικρή ανάσα για το Ε.Σ.Υ., η οποία ωστόσο μπορεί να χαρακτηριστεί ως προσωρινή. Αποτελεί επιτακτική ανάγκη η πρόσληψη, μέσω της άμεσης ολοκλήρωσης των διαγωνισμών που είναι σε εξέλιξη και η προκήρυξη νέων, καθώς και η θέσπιση θεσμικών κυρίως κινήτρων στους νοσηλευτές, για να ενταχθούν στο Ε.Σ.Υ. και να παραμείνουν. Ένα φαινόμενο που φαίνεται να συνδέεται με την έλλειψη κινήτρων είναι το γεγονός πως πολλοί νοσηλευτές μετά τη μονιμοποίησή τους ή έπειτα από αρκετά χρόνια εργασίας, επιλέγουν να φοιτήσουν σε σχολές διαφόρων άλλων ειδικοτήτων, πράγμα που θα τους επιτρέψει να μεταταχθούν σε άλλη υπηρεσία (ιατρική, διοικητική, τεχνική κλπ) στον οργανισμό που εργάζονται.
Σε σχέση με τις μόνιμες θέσεις των νοσηλευτών που προκηρύσσονται, ένα σημαντικό ποσοστό καλύπτεται από νοσηλευτές που ήδη υπηρετούν. Πολλοί νοσηλευτές, μη έχοντας άλλο τρόπο, «χρησιμοποιούν» τις προκηρύξεις προκειμένου να προσληφθούν σε οργανισμούς της αρεσκείας τους, που κύρια βρίσκονται στον τόπο καταγωγής τους, αφήνοντας ουσιαστικά μία θέση κενή, που δεν επαναπροκηρύσσεται. Είναι πρόδηλη η ανάγκη αναθεώρησης του τρόπου μετατάξεων των νοσηλευτών και ο όρος την εντοπιότητας σε θέσεις που προκηρύσσονται σε περιοχές που αντιμετωπίζουν σοβαρό πρόβλημα με την υποστελέχωση. Προσλήψεις είναι αναγκαίες και σε όλες τις παραϊατρικές ειδικότητες, καθώς δεν είναι λίγες οι φορές που οι νοσηλευτές, ελλείψει αυτών των ειδικοτήτων, παίρνουν το ρόλο τους.
Καθώς η νοσηλευτική επιστήμη εξελίσσεται, εξειδικεύεται αρκετά σε ορισμένους τομείς. Πολλές φορές στην επαγγελματική τους πορεία, οι νοσηλευτές θα χρειαστεί να αλλάξουν αρκετά τμήματα και κλινικές ανάλογα με τις κατά περιόδους ανάγκες του οργανισμού που απασχολούνται. Σε αρκετές περιπτώσεις πρέπει να εκπαιδευτούν από την αρχή στο αντικείμενο του τμήματος που μετακινήθηκαν, κάτι που φανερώνει την ανάγκη επέκτασης του αριθμού των νοσηλευτικών ειδικοτήτων, την απασχόληση των νοσηλευτών στα τμήματα που είναι σχετικά με τις ειδικότητες τους, ακόμη και θέσπισης της ειδικότητας των νοσηλευτών ως υποχρεωτική, μετά το πέρας των προπτυχιακών σπουδών τους.
Δεν γίνεται να μην αναφερθεί η αξιοθαύμαστη προσπάθεια για εκπαίδευση και επιμόρφωση, η διοργάνωση σεμιναρίων, ημερίδων, συνεδρίων, από όλους τους οργανισμούς απασχόλησης νοσηλευτών και σε όλες τις περιοχές ανά την Ελλάδα.
Για ένα θετικό κλείσιμο, κάτι που δεν αναφέρεται συχνά, είναι πως παρά τα καθημερινά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι νοσηλευτές, τα εξαντλητικά ωράρια, την υποστελέχωση, την προβληματική σε κάποιες περιπτώσεις, συνεργασία τους, διατηρούν μεταξύ τους πνεύμα αλληλεγγύης, κατανόησης και αμοιβαιότητας. Στο πλαίσιο αυτό, όποτε υπάρξει ανάγκη, οι βάρδιες θα καλυφθούν και θα διευκολυνθούν οι συνάδελφοι που αντιμετωπίζουν πρόβλημα.
Προτεραιότητα και κέντρο της επιστήμης μας είναι ο πάσχων, οι ανάγκες του οποίου θα αντιμετωπίσουμε με επαγγελματισμό, υψηλό αίσθημα ευθύνης και επαγγελματική γνώση, αγνοώντας την κούραση και κάθε άλλο αρνητικό παράγοντα της επαγγελματικής καθημερινότητας μας. Εν τέλει αυτός είναι ο λόγος που επιλέξαμε να υπηρετούμε τη νοσηλευτική επιστήμη και αυτό κάνουμε.
Πηνελόπη Βούκια,
Γενική Γραμματέας ΣΥ.ΝΟ. – Ε.Σ.Υ. Ν. Κέρκυρας
