Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 43 παρ. 1 του Δημοσιοϋπαλληλικού Κώδικα, «Δεν οφείλεται μισθός όταν ο υπάλληλος από υπαιτιότητα του δεν παρέσχε υπηρεσία καθόλου ή εν μέρει».
Όπως προκύπτει εκ των ανωτέρω, προκειμένου να υπάρξει περικοπή του μισθού θα πρέπει να μην έχει παρασχεθεί καθόλου ή εν μέρει υπηρεσία λόγω υπαιτιότητας του υπαλλήλου. Κατά συνέπεια, με τις παραπάνω διατάξεις καθιερώνεται η υποχρέωση του Δημοσίου προς καταβολή μισθού στον ανυπαιτίως μη παρασχόντα τις υπηρεσίες του δημόσιο υπάλληλο.
Ειδικότερα έχει κριθεί, ότι ο μισθός του δημοσίου υπαλλήλου δεν θεωρείται αντάλλαγμα των παρεχομένων από αυτόν υπηρεσιών και, επομένως, ο υπάλληλος δικαιούται μισθού σε κάθε περίπτωση κατά την οποία άνευ υπαιτιότητας του δεν παρέχει την υπηρεσία του (ΑΠ 917/1986, ΑΠ 1369/1980, ΕλΣυν 56/2011).
Τα ανωτέρω νομολογιακά πορίσματα ευρίσκουν κάλλιστα πεδίο εφαρμογής επί υπαλλήλων, οι οποίοι δεν παρείχαν τις υπηρεσίες τους όχι από δική τους υπαιτιότητα, αλλά επειδή κατέστη ανέφικτο λόγω των καιρικών συνθηκών να μεταβούν στον φορέα απασχόλησής τους.
Για το Διοικητικό Συμβούλιο
Ο Πρόεδρος Ο Γ. Γραμματέας
Γεώργιος Αβραμίδης Τζαννής Πολυκανδριώτης