Στις διατάξεις του ν. 2683/98, τα άρθρα 54 έως και 56 ρυθμίζουν το θέμα της αναρρωτικής άδειας. Το άρθρο 54 ρυθμίζει το θέμα της χορήγησης μακρόχρονης αναρρωτικής άδειας, ενώ το άρθρο 55 τη χορήγηση βραχείας διάρκειας αναρρωτικής άδειας και οι διατάξεις του άρθρου 56 την ακολουθούμενη διαδικασία χορήγησης της αναρρωτικής άδειας. Συγκεκριμένα και κατά το άρθρο 54 του ν. 2683/98:
«1.Ο υπάλληλος που έχει συμπληρώσει τριετή πραγματική υπηρεσία και είναι ασθενής ή χρειάζεται να αναρρώσει, δικαιούται αναρρωτική άδεια με αποδοχές τόσων μηνών όσα είναι τα έτη της υπηρεσίας του, από την οποία αφαιρείται το σύνολο των αναρρωτικών αδειών που τυχόν έχει λάβει μέσα στην προηγούμενη πενταετία. Αναρρωτική άδεια χορηγούμενη χωρίς διακοπή δεν μπορεί να υπερβεί τους δώδεκα μήνες.
2. Υπάλληλος με πραγματική υπηρεσία λιγότερη από τρία (3) έτη, δικαιούται, για τους ίδιους λόγους, αναρρωτική άδεια με αποδοχές τόσων μηνών όσα τα έτη υπηρεσίας του, από την οποία αφαιρείται το σύνολο των αναρρωτικών αδειών που έχει μέχρι τότε λάβει. Χρόνος υπηρεσίας τουλάχιστον έξι (6) μηνών θεωρείται ως πλήρες έτος.
3. Στην αναρρωτική άδεια συνυπολογίζονται και οι ημέρες απουσίας λόγω ασθένειας που προηγήθηκαν της άδειας.»
Συνοψίζοντας τα ανωτέρω οι νοσηλευτές δικαιούνται για αναρρωτική άδεια τόσους μήνες όσα είναι τα χρόνια υπηρεσίας τους, αφαιρουμένου του συνόλου των αναρρωτικών αδειών (όλων συμπεριλαμβανομένων και των απουσιών λόγω ασθενείας) που τυχόν έχουν λάβει την εκάστοτε προηγούμενη πενταετία – οι νοσηλευτές που έχουν χρόνο πραγματικής υπηρεσίας άνω των τριών ετών – ή την αμέσως προηγούμενη τριετία – οι νοσηλευτές που έχουν χρόνο πραγματικής υπηρεσίας λιγότερο από τρία έτη.
Ακολούθως οι διατάξεις του άρθρου 55 του ν. 2683/98 ρυθμίζουν τα ακόλουθα αναφορικά με τη βραχείας διάρκειας αναρρωτική άδεια:
«1…
2. Βραχυχρόνιες αναρρωτικές άδειες χορηγούνται α) με υπεύθυνη δήλωση του υπαλλήλου ή γνωμάτευση θεράποντος γιατρού έως δύο (2) ημέρες κάθε φορά και όχι περισσότερες από τέσσερις (4) ημέρες κατ’ έτος, β) με γνωμάτευση του θεράποντα γιατρού έως τρεις (3) ημέρες κάθε φορά και όχι περισσότερες από έξι (6) κατ’ έτος, γ) με γνωμάτευση του διευθυντή κλινικής δημόσιου νοσοκομείου έως πέντε (5) ημέρες κάθε φορά και όχι πέραν των δέκα (10) ημερών κατ’ έτος.
Το σύνολο των βραχυχρόνιων αναρρωτικών αδειών των περ (α), (β) και (γ) που χορηγούνται χωρίς γνωμάτευση υγειονομικής επιτροπής, δεν υπερβαίνει αθροιστικά τις δέκα (10) ημέρες το χρόνο.»
Επιπλέον και έτσι όπως προκύπτει από την απλή ανάγνωση και μόνον της ως άνω διάταξης της παρ. 2 του άρθρου 55 του ν. 2683/98 με απλή υπεύθυνη δήλωσή του μπορεί να απουσιάσει λόγω ασθενείας ο νοσηλευτής όταν οι ημέρες απουσίας είναι μέχρι δύο (2), ενώ εάν υπερβούν τις δύο ημέρες τη φορά και μέχρι τις τρεις (3) τότε απαιτείται γνωμάτευση του θεράποντα ιατρού και γνωμάτευση του διευθυντή κλινικής δημοσίου νοσοκομείου εάν δεν υπερβούν τις πέντε (5) ημέρες τη φορά.
