Με την ανατολή του 2023 μαζί με τις ευχές για υγεία και δύναμη σωματική και ψυχική προς όλους τους συναδέλφους ως ΣΥ.ΝΟ. – Ε.Σ.Υ. Ν. Αχαΐας έχουμε να επισημάνουμε τα κάτωθι:
Ο Νοσηλευτής ως αναπόσπαστο μέλος της διεπιστημονικής ομάδας ανέκαθεν αποτελούσε σημαντικό κρίκο της αλυσίδας παροχής φροντίδας προς τον ασθενή, όμως τα τελευταία τρία χρόνια αναδείχθηκε περίτρανα ως ο ακρογωνιαίος λίθος αυτού του συστήματος, αφού με επαγγελματισμό και μεθοδικότητά ανταποκρίθηκε στις αυξημένες απαιτήσεις του Ε.Σ.Υ. που προέκυψαν ειδικά εν μέσω πανδημίας, κι από την πρώτη στιγμή δήλωσε παρών με υψηλού επιπέδου κατάρτιση και επιστημονικότητα. Παρ’ ότι το Νοσηλευτικό Προσωπικό ενισχύθηκε με συναδέλφους Ι..Δ.Ο.Χ., καθώς επίσης ενεργοποιήθηκαν και οι Νοσηλευτικές Ειδικότητες, οι οποίες ουσιαστικά ήρθαν να ενισχύσουν επίσης το υπό κατάρρευση Υγειονομικό Σύστημα, πάλι είμαστε οριακά στην στελέχωση των τμημάτων, αν αναλογιστούμε τα δεκάδες ρεπό που οφείλονται ανά συνάδελφο, ως επίσης και τις οφειλούμενες κανονικές άδειες των παρελθόντων ετών, με συνέπεια την σωματική και ψυχική καταρράκωση των συναδέλφων εν γένει .
Το κοινωνικό σύνολο αντιλήφθηκε και ενστερνίστηκε την σημαντικότητα και την πολυπλοκότητα του επαγγέλματος μας, εν αντιθέσει με την Πολιτεία που κωφεύει σε βασικά μας πάγια αιτήματα, όπως την ένταξή μας στα Β.Α.Ε. (όπου έχουμε το παράδοξο γεγονός να έχουμε νοσηλευτές δύο ταχυτήτων ανάλογα το φορέα και το έτος πρόσληψης του καθενός), τη δημιουργία Νοσηλευτικού Κλάδου και τη θεσμοθέτηση ειδικού μισθολογίου, το οποίο δυνητικά θα μπορούσε να άρει κάποιες από τις διαχρονικές μισθολογικές αδικίες που έχουμε ως κλάδος, αφού αντιμετωπιζόμαστε ως Δημόσιοί Υπάλληλοι, με τη διαφορά ότι είμαστε αναγκασμένοι από τη φύση του επαγγέλματος μας να εργαζόμαστε αργίες, νύχτες, Εθνικές Επετείους κ.λπ., αντί «ενός πινακίου φακής».
Ενώ έχουμε λάβει πλείστες υποσχέσεις από την Πολιτεία για την επίλυση των βασικών μας αιτημάτων, έχουμε εκπονήσει και έχουμε αποστείλει αναλυτικά υπομνήματα, τα οποία αποσαφηνίζουν κάθε λεπτομέρεια επί των ανωτέρω, προφανώς δεν υπάρχει η πολιτική βούληση για να γίνει το παραπάνω βήμα, το οποίο θα αποτελούσε πρωτίστως μια ηθική ανταμοιβή και κατά δεύτερον μια εμπράκτη αναγνώριση της εργασίας μας.
Εν κατακλείδι το Νοσηλευτικό Προσωπικό, παραμερίζοντας τα δίκαια θεσμικά και κλαδικά αιτήματά του, αποτέλεσε ακόμη μια φορά την αιχμή του δόρατος απέναντι στην πανδημία με την πεποίθηση όμως ότι ο επαγγελματισμός, η αυταπάρνηση και η ευσυνειδησία μας, να μην αποτελέσουν την «αχίλλειο πτέρνα» μας έναντι της Πολιτείας. Φαίνεται ότι αυτό εκλήφθηκε ως αδυναμία κι ενώ αναμέναμε ανάληψη νομοθετικών πρωτοβουλιών, αυτό γίνεται με βραδείς ρυθμούς και αναποτελεσματικά. Σε κάθε περίπτωση είμαστε σε εγρήγορση να διεκδικήσουμε αυτά που μας αναλογούν και που τόσα χρόνια με διάφορες προφάσεις κατέληγαν στις καλένδες. Η υπομονή μας πλέον εξαντλήθηκε, η δυσπιστία μας γιγαντώθηκε και απαιτούμε μετουσίωση των λόγων σε έργα.
Ας αποτελέσει το νέο έτος ένα έτος σταθμό για τα Νοσηλευτικά Δρώμενα. Ιστορικά έχει ωριμάσει ο χρόνος θωράκισης και αναβάθμισης του επαγγελματός μας και όντας συσπειρωμένοι μέσα από το Συνδικαλιστικό μας όργανο την ΠΑ.ΣΥ.ΝΟ. – Ε.Σ.Υ., αναλαμβάνουμε πρωτοβουλίες, ούτως ώστε να τελεσφορήσει και να πάρει σάρκα και οστά ένα πλέγμα μέτρων που θα δείχνει ότι η Πολιτεία αφουγκράστηκε επιτέλους τα προβλήματά μας και δεν έμεινε άλλη μια φορά στα ωραία λόγια και στις άνευ ουσίας δεσμεύσεις.
Χαράλαμπος Λεβέντης,
Πρόεδρος ΣΥ.ΝΟ. Αχαΐας
