Το πλέον συζητημένο θέμα των τελευταίων δύο ετών είναι αναμφίβολα αυτό της πανδημίας του κορονοιού. Οι Νοσηλευτές για μια ακόμη φορά κλήθηκαν να υπερβάλλουν εαυτόν και να εργασθούν με όλες τις δυνάμεις και τα ψυχικά αποθέματα που αναμφίβολα διαθέτουν ώστε να περιθάλψουν και να ενημερώσουν τους πολίτες σε όλη την χώρα μας. Φυσικά δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα κατάφεραν σε απίστευτο βαθμό λαμβάνοντας υπ’ όψιν ότι αντιμετώπιζαν μια άγνωστη και επικίνδυνη κατάσταση με ότι αυτό συνεπάγεται. Όλα καλά λοιπόν μέχρι εδώ παρ’ όλο που το πρόβλημα της πανδημίας θα συνεχιστεί όπως φαίνεται για αρκετό καιρό ακόμη, κατάσταση που όμως δεν ενέχει τους ίδιους κινδύνους όπως στην αρχή.
Και τώρα τι γίνεται με τους Νοσηλευτές; Τι γίνεται με τα χρονίζοντα, καίρια και δίκαια αιτήματά τους; Τι γίνεται με το αίσθημα της αδικίας που βιώνουν, αναλογιζόμενοι ότι εργάσθηκαν με αυταπάρνηση, υπευθυνότητα και επαγγελματισμό και πάλι καταλήγουν να είναι για μια ακόμη φορά τα παραπαίδια του Ε.Σ.Υ.;
Τα μόνιμα και δίκαια αιτήματα όπως: της διαχρονικής υποστελέχωσης, των Β.Α.Ε., της επαγγελματικής τους εξέλιξης, της εξομοίωσης των πτυχίων, του κλάδου Νοσηλευτών και του ειδικού μισθολογίου παραμένουν άδικα άλυτα και προβληματίζουν για να μην αναφέρω ότι εξοργίζουν δίκαια τους εργασιακά εξουθενωμένους Νοσηλευτές της χώρας.
Η ΠΑ.ΣΥ.Ν.Ο. – Ε.Σ.Υ. πάντα πρωτοπόρα και με διάθεση υποστηρικτική για τα χιλιάδες μέλη της και όχι μόνο, αλλά και με διάθεση συνεπικουρίας προς το Υπουργείο Υγείας έχει καταθέσει διαχρονικά προτάσεις ρεαλιστικές και άμεσα πραγματοποιήσιμες ώστε να αισθανθούν οι Νοσηλευτές ότι δικαιώνεται εν μέρει τουλάχιστον η κατάθεση ψυχής που καθημερινά κάνουν σε όλους τους χώρους εργασίας τους. Είναι πράγματι τουλάχιστον κωμικοτραγικό ότι η ανταπόκριση είναι σχεδόν ανύπαρκτη με αστείες δικαιολογίες που μας εξοργίζουν όλους και υποτιμούν την νοημοσύνη μας. Τα περισσότερα αιτήματά μας δεν απαιτούν οικονομικό κόστος παρά μόνο πολιτική απόφαση που όπως φαίνεται δεν αναλαμβάνει κανείς αρμόδιος στο υπάρχων κυβερνητικό σχήμα. Να υπενθυμίσω ότι υπήρχε προεκλογική δέσμευση του πρωθυπουργού για την επίλυση μιας σειράς αιτημάτων τα οποία έμειναν στις προεκλογικές καλένδες. Ήρθε μήπως ο καιρός να υλοποιηθούν οι δεσμεύσεις ή πρέπει να αναμένουμε καινούργιες προεκλογικές υποσχέσεις ώστε να ελπίζουμε επιτέλους να δούμε φως στο τούνελ της υποτίμησης του επαγγέλματός μας; Τα προβλήματα έχουν και λύσεις, εάν και εφόσον τα διαχειρίζονται υπεύθυνοι πολιτικοί, κάτι που πιστεύω ότι είναι απολύτως εφικτό να πραγματοποιηθεί γιατί προσωπικά θεωρώ ότι υπάρχουν λογικοί και σοβαροί άνθρωποι στην κυβέρνηση που αντιλαμβάνονται τα δίκαια αιτήματα και σταθμίζουν τις ανάγκες του «κλάδου μας», που τόσο έχει ταλαιπωρηθεί από ανούσιες συζητήσεις πολλά χρόνια τώρα.
Έχουμε λοιπόν ελπίδες να καταλήξουμε σε επιτυχία των αιτημάτων μας; Άποψη όλων μας είναι ότι θα πραγματοποιηθούν οι χρόνιες και δίκαιες απαιτήσεις μας γιατί ακόμη και το σύνολο της κοινωνίας μας αντιλήφθηκε ότι οι Νοσηλευτές είναι οι δικοί τους άνθρωποι, είναι αυτοί που έβαλαν πλάτη χωρίς δεύτερη σκέψη για να αποφύγουμε την επερχόμενη τραγωδία στην χώρα μας που συνόδευε την πανδημία, είναι αυτοί που δεν σκέφτηκαν ούτε την ζωή τους και τις οικογένειες τους και έπραξαν το αδιανόητο κράτησαν τα Νοσοκομεία όρθια όταν όλα φαίνονταν τουλάχιστον αποκαρδιωτικά και εξαιρετικά δυσοίωνα. Δεν ζητάμε ανταλλάγματα για την μόνιμη αφοσίωσή μας στο επάγγελμα ούτε επιβράβευση για τις υπηρεσίες μας, δικαιοσύνη ζητάμε όχι ελεημοσύνη και χειροκροτήματα που ξεχνιούνται σχεδόν αμέσως. Ήρθε ο καιρός οι Νοσηλευτές να διεκδικήσουν δυναμικά και μαζικά αυτά που μέχρι στιγμής τους αρνούνται σχεδόν ξεδιάντροπα, ήρθε ο καιρός να δείξουμε ότι η κοροϊδία δεν περνάει πια και οι Νοσηλευτές εκτός από μαχητές των Νοσοκομείων είναι και άνθρωποι με επαγγελματική αξιοπρέπεια που έχει καταπατηθεί αδικαιολόγητα και αδίστακτα χρόνια τώρα.
Η απάντηση λοιπόν σε όλα τα παραπάνω είναι μονόδρομος και είναι η επιλογή του μαχητικού αγώνα ενάντια στην απαξίωση και την αδικία που ζούμε τόσο καιρό. Η υπομονή είναι προνόμιο του επαγγέλματός μας αλλά η κοροϊδία όχι και πρέπει αυτό να γίνει αντιληπτό άμεσα. Η αλληλογραφία με τους φορείς της πολιτείας δεν απέδωσε καρπούς χρόνια τώρα, οι προτάσεις μας θάφτηκαν βαθιά στα συρτάρια των πολιτικών σκοπιμοτήτων και εμείς περιμένουμε να χιονίσει για να δούμε μια άσπρη μέρα. Ας αλλάξουμε την κατάσταση άμεσα και με την δική μας σθεναρή στάση θα επιτύχουμε τα αποτελέσματα που δικαιούμαστε, τίποτε δεν χαρίζεται χωρίς αγώνα, τίποτε δεν κερδίζεται από τον καναπέ του σπιτιού μας περιμένοντας άλλοι συνάδελφοι να αγωνιστούν και για εμάς.
«Δεν υπάρχουν σωτήρες για εμάς ας αγωνιστούμε στο πλευρό της ΠΑ.ΣΥ.ΝΟ. – Ε.Σ.Υ. και μόνο τότε θα έχουμε ελπίδες επιτυχίας!!!»
Δημοσθένης Σαληκίδης, Μέλος Διοικητικού Συμβουλίου ΠΑ.ΣΥ.Ν.Ο. – Ε.Σ.Υ.,
Νοσηλευτικά Δρώμενα, 4ο Τεύχος, Ιούλιος – Αύγουστος – Σεπτέμβριος 2021,
«Νοσηλευτικό Ιστορικό»
