Αλγεινή εντύπωση προκάλεσε στο σύνολο των Νοσηλευτών της χώρας, το προχειρογραμμένο και γεμάτο εγκληματικές ανακρίβειες και στρεβλώσεις κείμενο της επιστολής της ΕΙΝΑΠ, που απευθύνεται στον Υπουργό Υγείας με θέμα τη δημιουργία κλάδου Νοσηλευτών του ΕΣΥ.
Είναι τουλάχιστον κωμικό, οι εκπρόσωποι ενός κλάδου, που επί δεκαετίες απομυζεί το ΕΣΥ και ευθύνεται αποκλειστικά για τον ιατροκεντρικό του προσανατολισμό, με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε έλλειμμα πόρων και αξιοπιστίας, να κόπτεται δήθεν για το επαγγελματικό μέλλον των Βοηθών Νοσηλευτών.
Ξαφνικά, οι εν λόγω εργαζόμενοι αποκαλούνται από το συντάκτη του κειμένου «συνάδελφοι» και αναγορεύονται σε …Νοσηλευτές, μιας και όπως γράφει η επιστολή «θεωρούνται τυπικά μη νοσηλευτές», παρότι επιτελούν νοσηλευτικό έργο… Συγχέοντας το επίθετο «νοσηλευτικός», με το ουσιαστικό «Νοσηλευτής», διαπράττουν καταγέλαστα νοητικά και νοηματικά άλματα, κάνοντας τους αναγνώστες της επίμαχης ανακοίνωσης να προβληματιστούν για τη γραμματική και συντακτική επάρκεια της γλώσσας που χρησιμοποιούν σήμερα οι συνδικαλιστικοί εκπρόσωποι των γιατρών μας…
Επιπλέον, το ύφος τούτης της ανερμάτιστης σημασιολογικά και έωλης εννοιολογικά προσπάθειας αποπροσανατολισμού της «ενοχλητικής» όπως προκύπτει προσπάθειας των Νοσηλευτών να αποκτήσουν κλάδο, απογαλακτιζόμενοι από το υπερτροφικό ιατρικό σώμα και κόβοντας τον ομφάλιο λώρο του πνιγηρού εναγκαλισμού δεκαετιών, απογυμνώνει με τον πλέον αποκαλυπτικό τρόπο, τα ταπεινά ελατήρια των δήθεν υπέρμαχων των «πιο άγρια εκμεταλλευομένων τμημάτων του εργατικού δυναμικού», όπως αποκαλούν τους ΔΕ Βοηθούς των Νοσηλευτών.
Η επίκληση δε, της «άσκησης νοσηλευτικού έργου» από την εν θέματι κατηγορία, αποτελεί… επιτυχία της κυρίας Παγώνη, όμοια με την ανακάλυψη πάγου στην Ανταρκτική, μιας και οι Βοηθοί των Νοσηλευτών εκ του ρόλου τους, οφείλουν να ασκούν νοσηλευτικό έργο (ΠΔ 210/2001). Αν εν τούτοις δεχθούμε την παραπάνω παιδαριώδη τεκμηρίωση, αναμφίβολα θα περιμένουμε μετά μεγίστης αδημονίας να δούμε με πόση ζέση θα υποστηρίξουν οι σύγχρονοι «Ρομπέν των Βοηθών» της ΕΙΝΑΠ και την αναγόρευση των ασκούντων ιατρικό έργο, ήτοι των Νοσηλευτών, σε Ιατρούς…
Συνεχίζοντας την ανάγνωση της ομολογουμένως, εγνωσμένης ελαφρότητας ανακοίνωσης, θεωρούμε δέον όπως επισημάνουμε τη σημασία της ορθής χρήσης των επιθέτων, ουσιαστικών και συντακτικών χαρακτηριστικών του λόγου, ώστε να καθίσταται ευχερής και κατανοητή η επιθυμητή νοηματοδότηση των εννοιών από τους συντάκτες του κειμένου. Δηλαδή, άλλο πράγμα είναι ο «Βοηθός του Νοσηλευτή» (πτώση γενική) από το «Βοηθός Νοσηλευτής» (πτώση ονομαστική), όπως ο Βοηθός (επίκουρος) του καθηγητή με τον επίκουρο καθηγητή. Επίσης άλλο είναι να ασκώ νοσηλευτικό έργο και άλλο να ασκώ το έργο του νοσηλευτή. Και για να γίνει περισσότερο ευκρινές, η περιγραφή του ιατρικού κώδικα ότι «Ιατρική πράξη είναι εκείνη που έχει ως σκοπό τη με οποιαδήποτε επιστημονική μέθοδο πρόληψη, διάγνωση, θεραπεία και αποκατάσταση της υγείας του ανθρώπου», δε σημαίνει ότι μπορεί να αναγορεύσει διαζευκτικά σε ιατρούς, όσους μπορούν και εν τοις πράγμασιν ασκούν τέτοιες πράξεις (όλους δηλαδή τους επαγγελματίες υγείας)…
Επιπροσθέτως, παραπέμποντας τους εκπροσώπους της ΕΙΝΑΠ στο κεφάλαιο Η΄ του νόμου 2519/1997, τους συνιστούμε να διαβάσουν καλύτερα τα νομικώς ισχύοντα, καθώς επίσης να μελετήσουν με προσοχή τις διαφορές της Δευτεροβάθμιας από την Τριτοβάθμια εκπαίδευση, πριν εκτεθούν με παρόμοια ανόητα κείμενα.
Επιπλέον, τους καλούμε να απαρνηθούν για λίγο τη …θεϊκή φύση που φαίνεται ότι αποκτούν με το πτυχίο της Ιατρικής και να σταματήσουν να αυτοαναγορεύονται σε κριτές των πάντων ασχολούμενοι με υποθέσεις που δεν τους αφορούν, ως εκπρόσωποι ενός ιδιότυπου επιστημονικού και επαγγελματικού μονοφυσιτισμού.
Από την άλλη, οφείλουμε να επισημάνουμε ότι το επίμαχο νομοσχέδιο, κατά το μεγαλύτερο μέρος του, αφορά σε τακτοποιήσεις ιατρικών ζητημάτων. Με βάση αυτή τη διαπίστωση, δεν αντιλαμβανόμαστε, ούτε συμμεριζόμαστε την αδηφάγο και αποικιοκρατική διάθεση των αυτόκλητων σωτήρων, γεγονός που προκαλεί σε όλους μας συναισθήματα οργής και αποδοκιμασίας.
Κλείνοντας, δηλώνουμε προς το ΔΣ της ΕΙΝΑΠ, και στην πρόεδρο κ. Παγώνη, να ασχοληθούν με θέματα που πραγματικά ταλανίζουν το σύστημα της υγείας, με κύριο αίτιο τον ιατροκεντρκό του προσανατολισμό που τόσο ωραία υποκρίνονται ότι αγνοούν. Θα περιμέναμε δηλαδή από τους φίλτατους μεσσίες, να εξηγήσουν γιατί η χώρα μας είναι η τελευταία χώρα σε αναλογία νοσηλευτών- ιατρών και γιατί παρά τον πανθομολογούμενο κορεσμό του ιατρικού επαγγέλματος δεν τίθεται ένας φραγμός στην εισαγωγή φοιτητών στις ιατρικές σχολές…
Τέλος, συνιστούμε στους προαναφερθέντες, δείχνοντας την ίδια ευαισθησία, να συμπεριλάβουν στον κλάδο των Ιατρών του ΕΣΥ όλους τους ανήκοντες στην Ιατρική Υπηρεσία (Παρασκευαστές, Εμφανιστές, Ραδιολόγους-Ακτινολόγους, Τεχνολόγους Ιατρικών Εργαστηρίων κτλ), παρεμβαίνοντας συγχρόνως και στον κλάδο των Φαρμακοποιών, προκειμένου να συμπεριληφθούν σε αυτόν και οι Βοηθοί τους…
Αν δε το κάνουν δεν είναι τίποτε περισσότερο από απλοί υποκριτές και μάλιστα ερασιτέχνες.
Για το Διοικητικό Συμβούλιο
Ο Πρόεδρος Ο Γ. Γραμματέας
Αριστείδης Δάγλας Γεώργιος Αβραμίδης
